Hilmano's Poezie

Een dakloze Amsterdamse dichter
Draagt over heel Amsterdam zijn poezie voor

Ik ben niets
Val uit uw lucht
Leer mijn les
Teder zal ik alles ondergaan
Zo ook jouw schoppen en jouw slaan
Ik ben de koning, en de zot
Eer mij, of drijf met mij de spot
En dwaal ik af, beheers mijn geest
Kwel mij, of straf mij
Als zo’n beest
Ontneem mij dan ook de liefde
En haar kracht noem mij zo’n nutteloze van de nacht
Maar komt als een vos, de dood een dag
Kus mij dan met een zwoele lach
En ik zal verstillen In een schreeuw

Zij raakt mij
Veel Veel te veel
Ze raakt zacht
Zonder aan te raken.
Zoals haar ogen
Mijn zonder schuw
Lijken af te tasten
Voel ik haar
Op elke plek.
Vooral wanneer zij In mijn oor
Haar adem uitblaast.
Als een rilling glijd
Haar geur
Zo verslavend
Voor mij alleen
Van top tot teen.